ตากผ้าบำบัด (Clothes Hanging Therapy)
ตากผ้าบำบัด
Clothes Hanging Therapy
คิดว่าจะเล่าเรื่องนี้มานานพอสมควร ถึงกับตั้งชื่อหัวเรื่องไว้รอเลยทีเดียว
เหตุเกิดมาจากขณะกำลังตากผ้าหลังจากที่ซักเสร็จ ซึ่งก็ไม่ได้เหนื่อยอะไรมากมาย เนื่องจากใช้เครื่องซักผ้าทุ่นแรงไปเยอะแล้ว แต่ด้วยความสะดวกสบายยังไม่สามารถไปถึงจุดที่ทำให้ผ้าลอยออกมาผึ่งแดดผึ่งลมได้ด้วยตัวเอง จึงจำเป็นที่จะต้องใช้แรงกายแรงใจของเราดำเนินการแทน
สภาพของมวลผ้าจำนวนมากหลังจากผ่านการหมุนเหวี่ยงไปมานับไม่ถ้วนจึงกลายร่างเป็นอะไรก็ไม่รู้ บ้างก็จับตัวรวมกัน บ้างก็ไม่เหลือเค้าเดิม เข้าใจว่านี่คือธรรมชาติของผ้าหลังซักที่หลายคนเคยประสบพบเจอมาเช่นกัน
แรกๆบอกเลยว่าเห็นแล้วหงุดหงิดชะมัด ทำไมมันถึงได้อุรุงตุงนังอย่างนี้ ไม่รู้จะจัดการมันยังไงดี ใจมันวิ่งไปรอตอนที่ผ้าทุกผืนถูกแขวนบนราว แข่งกันสะบัดพริ้วโชยกลิ่นนำ้ยาปรับผ้านุ่มหอมๆ แย่งกันอาบแดดอันระอุอุ่นไปเรียบร้อยแล้ว
ยอมรับว่าความหงุดหงิดนี้ทำให้จิตใจไม่สงบสุขพอสมควร แต่ด้วยเป็นภารกิจที่ต้องทำให้สำเร็จ ไม่งั้นจะไปต่อภารกิจอื่นไม่ได้ จึงทำให้ช่วงแรกๆค่อนข้างรีบๆทำไปด้วยใจอันร้อนเร่ง ยิ่งรีบก็ยิ่งยุ่ง ติดตรงนั้น พันตรงนี้ พาลหงุดหงิดยิ่งกว่าเดิม
มันเลยมาถึงจุดที่รู้สึกว่าทำไมใจมันปั่นป่วนขนาดนี้ งานตากผ้าแค่นี้ยังทำให้ใจว้าวุ่นได้ แล้วสิ่งที่ยากกว่านี้ ซับซ้อนกว่านี้ ไม่ทำให้ใจเราพังไปเลยหรอกหรือ?
วินาทีนั้นก็เลยหยุดใจ ก้มมองดูกองผ้าที่เหมือนมรสุมชีวิต นึกไปถึงภาพปลายทางในใจ แล้วลงมือจัดการกับมัน เอาใจจดจ่ออยู่กับปัจจุบัน รู้สึกถึงมือที่กำลังหยิบแยกผ้า รู้สึกถึงลมหายใจที่กำลังเข้าออก รู้สึกเห็นตัวเองจากมุมสูงแล้วใจมันสงบลงเยอะเลย บอกตัวเองว่าดีจัง ชอบความรู้สึกนี้จัง
ใครจะคิดว่าการตากผ้าที่เป็นงานบ้านธรรมดาสุดแสนสามัญ จะสอนตัวเราเองได้อย่างไม่คาดคิดมาก่อน ยิ่งตากผ้ายิ่งบำบัดใจตนเองไปเรื่อยๆ แรกๆก็ไม่มากไม่น้อย ผ่านไปนานๆยิ่งนึกถึงชีวิตคนเรา บ่อยครั้งเราก็เจอผ้ากองเล็กที่มาอย่างต่อเนื่อง และบางครั้งผ้าก็กองใหญ่จนไม่รู้ว่าจะผ่านมันไปได้ยังไง
ถ้าวันนี้กำลังเจอผ้ากองสำคัญที่อยู่ตรงหน้า แล้วอยากทำให้ได้ ลองดู 3 กลยุทธ์นี้ที่น่าจะนำไปปรับใช้กับสถานการณ์ชีวิตของแต่ละคน
1. จัดการผ้าชิ้นใหญ่ก่อน - ใช้สายตาแยกผ้าชิ้นใหญ่ที่สุดหนักที่สุดที่เห็นหยิบมาจัดการก่อน แล้วชิ้นต่อไปมันจะดูเล็กลง โดยใจเราก็จะรู้สึกว่ามันง่ายขึ้น มันเบาขึ้น ทำเช่นนี้ไปเรื่อยๆจนหมดกอง ดังนั้นชิ้นเล็กๆเบาๆลำดับท้ายๆแทบจะไม่มีผลต่อความรู้สึกของเราอีกเลย
2. จัดการผ้าชิ้นเล็กก่อน - ก็แอบมีหลายครั้งที่หลุดหงุดหงิดออกมาบ้างเพราะผ้ามันยุ่งเหยิงจนอยากจะหนีไปนอนซะงั้น แต่ก็ต้องรีบหยุดความคิดชั่ววูบนี้แล้วอยู่กับปัจจุบัน หยิบผ้าชิ้นเล็กๆเบาๆออกมาตากก่อน มันก็ง่ายดีเหมือนกัน พอค่อยๆทำไป เราก็จะเห็นผ้าชิ้นใหญ่ชัดเจนขึ้น เห็นจำนวนมันน้อยลง หยิบได้ไม่ยากเหมือนตอนแรก แล้วในที่สุดเราก็จัดการมันได้
3. จัดการผ้าชิ้นแรกก่อน - ในบางครั้งเมื่อคิดอะไรไม่ออก จะมุ่งไปที่ผ้าชิ้นแรกที่มองเห็นแล้วรีบจัดการหยิบมาตากก่อนทันที ทำเช่นนี้กับผ้าชิ้นต่อไปจนใจเราบอกเองว่าจงทำเถอะ แล้วพอก้มไปดูก็จะเหลือผ้าน้อยชิ้นลงไปทุกที สั่งใจไปเลยว่าเราทำมันได้แน่นอน
ผ้าแต่ละชิ้นแต่ละผืนก็คงไม่ต่างจากสิ่งที่เราต้องรับผิดชอบในชีวิต มันอาจจะเป็นคนที่เราห่วง เป็นงานที่ต้องทำ ปัญหาที่ต้องแก้ ความท้าทายที่รอให้พุ่งชน อุปสรรคที่ต้องการพลังใจส่งก้าวข้ามมันไปให้ได้ บอกไม่ได้หรอกว่ากองผ้าเหล่านี้จะมาพร้อมกันมากหรือน้อยตอนไหน แต่เมื่อมันเกิดขึ้นเราคงต้องตากผ้ากองนี้ให้ได้ เพราะยังมีผ้ากองใหม่ที่อาจจะใหญ่กว่ารอเราอยู่ และที่สำคัญชีวิตเรายังมีอะไรรอให้ทำอีกมากมายหลังจากที่เราตากผ้าเสร็จแล้ว คุณว่าจริงมั๊ย?
อาจารย์จี
Life Strategy by JEE
Copyright © 2017
Facebook : Life Strategy by JEE
Twitter : Life Strategy by JEE
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น